Toczeń rumieniowaty układowy i ciąża

Toczeń rumieniowaty układowy i ciąża

Toczeń rumieniowaty układowy (zwany również toczniem lub SLE) jest przewlekłą chorobą zapalną, która może wpływać na różne narządy ciała. Z wyjątkiem kobiet, które wcześniej były leczone lekiem zwanym cyklofosfamidem, kobiety z toczniem nie wydają się mieć problemów z płodnością (zajściem w ciążę). Jednak kobiety z SLE są bardziej narażone na powikłania w czasie ciąży, takie jak stan przedrzucawkowy i przedwczesny poród. Dodatkowo, niektóre kobiety ze SLE mają białka we krwi, zwane przeciwciałami antyfosfolipidowymi. Obecność tych przeciwciał zwiększa ryzyko poronienia lub urodzenia martwego dziecka.

Wyniki u matki i dziecka są najlepsze, gdy choroba była pod kontrolą przez co najmniej sześć miesięcy przed ciążą i gdy choroba nerek jest w remisji. Ścisła współpraca z lekarzem reumatologiem i ginekologiem przed ciążą i w jej trakcie jest kluczowa. Może ona pomóc zmniejszyć ryzyko powikłań i zwiększyć szanse na zdrową ciążę i poród. Przeczytaj artykuł, aby dowiedzieć się jaki związek ma toczeń rumieniowaty układowy i ciąża.

Leczenie tocznia rumieniowatego układowego stało się skuteczniejsze w ciągu ostatnich kilku dekad. To sprawia, że ​​ciąża jest realną opcją dla większości kobiet z tym zaburzeniem. Siedem do 33% kobiet, u których choroba była w remisji od co najmniej sześciu miesięcy przed zajściem w ciążę, doświadcza zaostrzenia objawów tocznia podczas ciąży. Częstość zaostrzeń jest porównywalna z częstością zaostrzeń u kobiet ze SLE, które nie są w ciąży. Natomiast, u ponad 60% kobiet z aktywną chorobą, jej nasilenia zaostrzą się podczas ciąży.

Toczeń rumieniowaty układowy i ciąża – Jakie powikłania mogą wystąpić w trakcie ciąży?

Powikłania w trakcie ciąży, które występują częściej u kobiet z toczniem obejmują:

• Wysokie ciśnienie krwi,
• Stan przedrzucawkowy,
• Poród przedwczesny,
• Poronienie,
• Nagłe cesarskie cięcie,
• Nadmierne krwawienie po porodzie lub zakrzepy krwi w nodze lub płucach.

Każde z powikłań jest omówione bardziej szczegółowo poniżej. Jeżeli chroujesz na toczeń, dziecko może być bardziej narażone na przedwczesny poród i niską masę urodzeniową.

Stan przedrzucawkowy

Stan przedrzucawkowy to termin określający powikłanie ciąży. Powikłanie charakteryzuje się wysokim ciśnieniem krwi i uszkodzeniem narządów u kobiety po 20. tygodniu ciąży. Ten stan występuje u około 15% do 30% kobiet ze SLE. Częściej występuje u kobiet z aktywnym SLE, u kobiet z chorobami nerek, przeciwciałami antyfosfolipidowymi, cukrzycą lub wcześniejszymi epizodami stanu przedrzucawkowego. Biorąc pod uwagę zwiększone ryzyko wystąpienia stanu przedrzucawkowego u kobiet z toczniem, zaleca się codzienne przyjmowanie małej dawki aspiryny w czasie ciąży. Może to zmniejszyć ryzyko wystąpienia stanu przedrzucawkowego. Jedynym lekarstwem na stan przedrzucawkowy jest poród.

U kobiet przed 37 tygodniem ciąży, gdy rozwija się stan przedrzucawkowy, poród może być czasami opóźniony, jeśli nie występują żadne poważne objawy choroby (np. bardzo wysokie ciśnienie krwi, problemy z nerkami lub objawy takie jak silny ból głowy, problemy ze wzrokiem, ból brzucha lub duszność). W przypadku kobiet poniżej 34. tygodnia ciąży, lekarze czasami opóźniają poród o dzień lub dwa. Lekarze wdrażają leczenie niektórymi rodzajami steroidów, które przyspieszają rozwój płuc płodu. Te steroidy (inne niż prednizon) podaje się w zastrzyku w dwóch dawkach w odstępie 24 godzin. Znacząco zmniejszają one ryzyko powikłań płucnych niemowlęcia związanych z wcześniactwem. Jednak w niektórych przypadkach (np. jeśli zdrowie matki lub dziecka jest zagrożone), poród nie może zostać opóźniony.

Utrata płodu

Utrata płodu ma miejsce, gdy płód umiera po dziesięciu tygodniach ciąży. Ryzyko utraty płodu jest zwiększone u kobiet z wysokim ciśnieniem krwi, aktywnym toczniem lub toczniowym zapaleniem nerek. Ryzyko jest także wyższe u kobiet z pewnymi nieprawidłowościami laboratoryjnymi. Należą do nich niski poziom dopełniacza, podwyższony poziom anty-dsDNA, przeciwciała antyfosfolipidowe lub niska liczba płytek krwi. Kobiety chore na SLE powinny zostać przebadane na obecność przeciwciał antyfosfolipidowych, ponieważ wyższe poziomy tych przeciwciał mogą zwiększać ryzyko utraty płodu. Kobietom ze SLE, które mają dodatni wynik testu na obecność przeciwciał antyfosfolipidowych, lekarze zalecją przyjmowanie aspiryny w małych dawkach. Niektóre kobiety, które straciły ciążę w przeszłości lub mają problemy z krzepnięciem krwi, wymagają leczenia heparyną.

Poród przedwczesny

Kobiety z toczniem mają zwiększone ryzyko porodu przedwczesnego, czyli gdy dziecko rodzi się przed 37 tygodniem ciąży. Ryzyko porodu przedwczesnego jest większe u kobiet, które mają bardziej nasilony przebieg choroby. Zagrożenie jest większe także u kobiet, które wymagają podania większych dawek glikokortykoidów, przyjmują niektóre leki immunosupresyjne, takie jak azatiopryna i cyklosporyna lub mają inne powikłania. Ostrożne leczenie  w ciąży może pomóc zmniejszyć ryzyko przedwczesnego porodu.

Niemowlę z niską masą urodzeniową

Chorowanie na toczeń może zwiększyć ryzyko urodzenia dziecka z małą masą urodzeniową, zwłaszcza jeśli kobieta:

• Wymaga podania glikokortykoidów,
• Ma powikłania ze strony nerek,
• Odnotowuje wysokie ciśnienie krwi,
• Ma przeciwciała antyfosfolipidowe,
• Cierpi na stan przedrzucawkowy,
• Doświadcza zbyt wczesnego pęknięcia błon (kiedy woda odeszła, zanim zaczęły się skurcze).

Choroba nerek

Kobiety, doświadczyły uszkodzeń narządów przed ciążą, mogą być bardziej narażone na powikłania w ciąży. Dzieje się tak, ponieważ ciąża zwiększa obciążenie narządów w całym ciele. Dotyczy to zwłaszcza kobiet z chorobami nerek.

Zapalenie nerek w przebiegu tocznia

Kobiety z czynnym zapaleniem nerek w przebiegu tocznia w czasie ciąży, mają zwiększone ryzyko utraty płodu i pogorszenia czynności nerek. U kobiet z wcześniejszym wysokim ciśnieniem krwi, białkiem w moczu lub wysokim poziomem azotu mocznikowego i/lub kreatyniny we krwi, powikłania występują szczególnie często.

Ciąża po przeszczepie nerki

Kobiety z SLE, które przeszły przeszczep nerki, mają nieco większe ryzyko poronienia w porównaniu z kobietami zdrowymi, które przeszły przeszczep nerki. Wśród tych kobiet istnieje zwiększone ryzyko Spośród tych kobiet od połowy do dwóch trzecich porodu przedwczesnego, ryzyko wystąpienia wysokiego ciśnienia krwi, cukrzycy ciążowej w czasie ciąży lub konieczność cesarskiego cięcia.

Toczeń rumieniowaty układowy i ciąża – Jakie jest ryzyko tocznia rumieniowatego u noworodka?

Toczeń rumieniowaty noworodków jest chorobą autoimmunologiczną, która występuje u około 10% dzieci urodzonych przez matki z przeciwciałami anty-Ro i anty-La. Objawy tocznia noworodkowego obejmują czerwoną, wypukłą wysypkę na skórze głowy i wokół oczu. Wysypka prawie zawsze ustępuje w wieku od sześciu do ośmiu miesięcy, ponieważ przeciwciała są usuwane z krwiobiegu niemowlęcia. U większości niemowląt choroba nie rozwija się w późniejszych latach. Niemowlęta mogą mieć zwiększoną aktywność enzymów wątrobowych, która również ustępuje w ciągu kilku miesięcy po urodzeniu. Toczeń rumieniowaty noworodków jest spowodowany przejściem przeciwciał anty-Ro (SSA) i/lub anty-La (SSB) z krwiobiegu matki przez łożysko do rozwijającego się dziecka po około 20. tygodniu ciąży. Wiele kobiet, które urodziły dziecko z toczniem noworodkowym, ma przeciwciała anty-Ro lub anty-La, ale nie ma diagnozy tocznia lub innej choroby autoimmunologicznej w czasie ciąży.

Powikłania choroby u noworodka

Najpoważniejszym powikłaniem tocznia u noworodka jest całkowity blok serca, który występuje u około 2% noworodków, których matki mają przeciwciała anty-Ro lub anty-La. Blok serca pojawia się, gdy dochodzi do częściowego lub całkowitego zablokowania przepływu elektrycznego w sercu płodu, powodując nieprawidłowe wolne tętno. Kobiety z przeciwciałami anty-Ro lub anty-La często mają wykonywane regularne USG, w celu monitorowania serca płodu w czasie ciąży. Celem badania jest wykrycie bloku serca płodu na wczesnym etapie. Częste monitorowanie jest konieczne aby upewnić się, że serce funkcjonuje dobrze lub aby być w stanie przygotować płód na rozrusznik serca, jeśli jest to konieczne po urodzeniu. Nie ma udowodnionego skutecznego sposobu leczenia bloku serca płodu przed porodem. Jednakże, niektóre wstępne badania sugerują, że kobiety mają wyżej wymienione przeciwciała i przyjmują hydroksychlorochinę w czasie ciąży, są narażone na mniejsze ryzyko powikłań.

Jeśli u płodu pojawiają się objawy bloku serca, często rozpoczyna się leczenie deksametazonem, który jest rodzajem steroidu. Skuteczność leczenia nie została jednak potwierdzona. Jeśli matka urodzi dziecko z toczniem noworodkowym, ryzyko urodzenia kolejnego dziecka z tym schorzeniem wynosi około 17%. SLE nie zwiększa ryzyka urodzenia dziecka z wadami wrodzonymi. Nie jest pewne, czy trudności w uczeniu się są częstsze u dzieci z toczniem, ponieważ badania wskazują sprzeczne wyniki.

Toczeń rumieniowaty układowy i ciąża – Jak powinna wyglądać opieka przed zajściem w ciążę?

Kobiety z toczniem rumieniowatym układowym (SLE), które chcą zajść w ciążę, powinny porozmawiać z lekarzem reumatologiem i ginekologiem, zanim zaczną starać się o dziecko. Odpowiednia opieka przed ciążą i podczas ciąży może pomóc zmniejszyć ryzyko powikłań.

Ogólne zalecenia

Poniższe zalecenia dotyczą wszystkich kobiet, które rozważają ciążę, a nie tylko kobiet chorych na toczeń.

• Wszystkie kobiety powinny przyjmować suplement diety zawierający co najmniej 400 mcg kwasu foliowego (ilość ta znajduje się w większości multiwitamin). Przyjmowanie kwasu foliowego może zmniejszyć ryzyko wystąpienia wady wrodzonej zwanej wadą cewy nerwowej. Kwas foliowy należy zacząć przyjmować przed zajściem w ciążę i kontynuować co najmniej do końca pierwszego trymestru ciąży.
• Kobiety powinny rzucić palenie i nie spożywać alkoholu lub innych używek przed próbą zajścia w ciążę.
• Jeśli kobieta przyjmuje leki na receptę lub bez recepty, należy je zweryfikować u lekarza posiadającego wiedzę na temat opieki nad kobietami w ciąży z toczniem. Niektóre leki są bezpieczne podczas ciąży, a inne nie. W niektórych przypadkach, niebezpieczny lek można zastąpić innym lekiem.
• Spożycie kofeiny powinno być ograniczone do mniej niż 200 do 300 mg dziennie podczas prób zajścia w ciążę i podczas ciąży.
• Może być zalecane badanie krwi w kierunku różyczki, ospy wietrznej, HIV, zapalenia wątroby typu B i dziedzicznych genów (np. mukowiscydozy).

Przygotowanie do ciąży z toczniem rumieniowatym układowym

Kobiety z toczniowym zapaleniem nerek są zachęcane do opóźnienia ciąży do czasu, gdy ich choroba będzie nieaktywna przez co najmniej sześć miesięcy.

• Wyniki ciąży kobiet ze SLE są lepsze u kobiet, które kontynuują przyjmowanie hydroksychlorochiny w czasie ciąży.
• Stosowanie glikokortykoidów razem z innymi lekami immunosupresyjnymi, takimi jak azatiopryna i cyklosporyna, może zwiększać ryzyko urodzenia dziecka mniejszego niż normalne lub przedwczesnego pęknięcia błon płodowych (przed 37 tygodniem ciąży). Mimo to, może być konieczne kontynuowanie leczenia glikokortykoidami, w celu opanowania. Decyzję tę najlepiej podjąć z lekarzem reumatologiem oraz ginekologiem.
• Inne leki również mogą powodować wady wrodzone i należy je odstawić co najmniej trzy miesiące przed zajściem w ciążę.
• Niektóre leki często stosowane w leczeniu tocznia nie są bezpieczne w czasie ciąży i należy je odstawić przed poczęciem. Mężczyźni, którzy przyjmują cyklofosfamid lub talidomid (lek czasami stosowany w leczeniu problemów skórnych związanych z toczniem), powinni przerwać stosowanie leków na co najmniej trzy miesiące przed podjęciem próby starania o dziecko. Ten trzymiesięczny okres jest niezbędny, aby umożliwić rozwój plemników. Kobiety, które przyjmują cyklofosfamid lub talidomid, powinny odstawić te leki na co najmniej trzy miesiące przed podjęciem próby zajścia w ciążę. Kobiety, które przyjmują metotreksat, powinny odczekać co najmniej miesiąc, a najlepiej trzy miesiące po zaprzestaniu stosowania tego leku, zanim podejmą próbę zajścia w ciążę. Mykofenolan mofetylu powinien zostać odstawiony na sześć tygodni przed poczęciem dziecka.

Czy jestem gotowa na ciążę?

Kobiety z długotrwałymi problemami zdrowotnymi często martwią się, jak ciąża i rodzicielstwo wpłynie na ich zdrowie. Kobiety ze SLE często odczuwają zaostrzenie objawów choroby w czasie ciąży lub krótko po porodzie. Czasami trudno jest odróżnić powszechne dolegliwości ciąży od objawów tocznia. Normalne dolegliwości związane z ciążą, które są podobne do tocznia, obejmują:

• Zmęczenie,
• Obrzęk dłoni, stóp lub kostek,
• Ból stawów, szczególnie w dolnej części pleców,
• Zadyszkę,
• Drętwienie lub ból jednej lub obu rąk (spowodowane ciążowym zespołem cieśni nadgarstka),
• Zmiany skórne (np. ciemnienie skóry twarzy).

Ważne jest również uwzględnienie zmian, jakie może być związane z narodzinami dziecka, takich jak przerywany sen, zmęczenie, a dla wielu kobiet dodatkowy stres. Bliska komunikacja z lekarzem ginekologiem i reumatologiem oraz wsparcie rodziny i przyjaciół może pomóc złagodzić wyzwania związane z zajściem w ciążę i wychowywaniem dziecka.

Toczeń rumieniowaty układowy i ciąża – Jak wygląda leczenie w czasie ciąży?

W czasie ciąży, kobiety z toczniem rumieniowatym układowym (SLE) wymagają regularnego monitorowania choroby, nawet jeśli jest stabilna, a wiele kobiet będzie wymagało leczenia aktywnej choroby. Opieka nad kobietami z toczniem jest zwykle dzielona w czasie ciąży między lekarzem reumatologiem a lekarzem ginekologiem.

Pierwsza wizyta

Większość lekarzy zaleca wykonanie pełnego badania fizykalnego, w tym pomiaru ciśnienia krwi i badania krwi, po potwierdzeniu ciąży. Badania krwi są ważne dla oceny czynności nerek i określenia, czy obecne są przeciwciała antyfosfolipidowe, anty-Ro i/lub anty-La. Kobiety z SLE z wysokim poziomem przeciwciał antyfosfolipidowych, u których wcześniej wystąpiła utrata ciąży lub stan przedrzucawkowy, mogą wymagać leczenia antykoagulantem lub lekami rozrzedzającymi krew (np. małą dawką aspiryny i/lub heparyny) w czasie ciąży, w zależności od ich indywidualnej sytuacji. Zabieg ten pomaga zmniejszyć ryzyko zakrzepów i poronień. Aby monitorować wzrost płodu w czasie ciąży, ważne jest, aby znać dokładną datę poczęcia. Kobiety, które nie pamiętają daty ostatniej miesiączki lub nie mają pewności, kiedy dziecko zostało poczęte, powinny poddać się badaniu USG w celu ustalenia terminu porodu. Termin porodu obliczany na podstawie badania USG jest najdokładniejszy, gdy badanie jest wykonywane w pierwszym trymestrze ciąży.

Kolejne wizyty

Większość kobiet z SLE powinna odwiedzać lekarza co dwa do czterech tygodni do 28 tygodnia ciąży. Po 28 tygodniach ciąży, częstotliwość wizyt zazwyczaj wzrasta. Podczas ciąży zaleca się badanie krwi i moczu, w celu monitorowania aktywności choroby. Częstotliwość badań zależy od indywidualnej sytuacji pacjentki. Zwykle obejmuje to pomiar czynności nerek (współczynnik przesączania kłębuszkowego, stosunek białka w moczu do kreatyniny w moczu), badanie na obecność przeciwciał antyfosfolipidowych, badanie poziomu dopełniacza (CH50 lub C3 i C4) oraz badanie anty-dsDNA. Po 10 do 12 tygodniach ciąży, zostanie zmierzone tętno płodu. Wykonanie USG jest zwykle zalecane między 18 a 20 tygodniem ciąży, aby upewnić się, że płód rośnie i rozwija się normalnie. W pozostałym okresie ciąży można zalecić regularne wykonywanie USG, w celu monitorowania wzrostu płodu.

Po 28 tygodniach ciąży

Po 28 tygodniach ciąży większość kobiet odbywa wizyty co tydzień lub co dwa tygodnie. Podczas tych wizyt, będzie monitorowane ciśnienie krwi i mocz. Monitorowanie płodu może obejmować profil biofizyczny i testy niestresowe.

Profil biofizyczny – Wynik profilu biofizycznego (BPP) jest obliczany w celu oceny stanu zdrowia płodu. Badanie składa się z pięciu elementów, w tym testu niestresowego i ultrasonograficznego pomiaru czterech parametrów płodu: ruchów ciała płodu, ruchów oddechowych, napięcia płodu (zgięcie i wyprost ręki, nogi lub kręgosłupa) oraz pomiaru poziomu płynu owodniowego. Każdy składnik jest oceniany indywidualnie, z dwoma punktami przyznawanymi za normalny wynik i zero punktów za nieprawidłowy wynik. Maksymalny możliwy wynik to 10 punktów. Poziom płynu owodniowego jest ważną zmienną w BPP, ponieważ mała objętość może zwiększać ryzyko ucisku pępowiny i może być oznaką zmian w przepływie krwi między dzieckiem a matką. Poziom płynu owodniowego może się zmniejszyć w krótkim czasie, nawet po kilku dniach.

Testy niestresowe – Testy niestresowe polegają na monitorowaniu tętna dziecka za pomocą małego urządzenia umieszczonego na brzuchu matki. Urządzenie wykorzystuje fale dźwiękowe (ultradźwięki) do pomiaru tętna dziecka w czasie, zwykle przez 20 do 30 minut. Test jest uważany za poprawny, jeśli w ciągu 20 minut obserwuje się dwa lub więcej wzrostów tętna płodu. Dalsze badania mogą być potrzebne, jeśli te wzrosty nie są obserwowane po monitorowaniu przez 40 minut.

Poród

Kobiety, które wymagały podania glikokortykoidów do kontrolowania choroby w czasie ciąży, mogą potrzebować zwiększonej dawki leku podczas porodu. Zwiększona dawka pomaga organizmowi normalnie reagować na fizyczne obciążenia związane z porodem. Większość kobiet z toczniem może urodzić drogą naturalną bez powikłań. Jednakże, ze względu na zwiększone ryzyko przedwczesnego pęknięcia błon i stanu przedrzucawkowego, kobietom z toczniem zaleca się poród w szpitalu z oddziałem intensywnej opieki noworodków (OIOM). 

Toczeń rumieniowaty układowy i ciąża – Jakie leki przyjmować w ciąży?

Leki, które są zwykle stosowane w leczeniu TRU, można podzielić na trzy kategorie:

• Te, których należy unikać w czasie ciąży,
• Leki, które mogą powodować niewielkie ryzyko uszkodzenia płodu,
• Środki, które prawdopodobnie są bezpieczne.

Leki, których należy unikać

Środki których należy unikać podczas ciąży ze względu na ryzyko wystąpienia wad wrodzonych u dziecka obejmują:

• Mykofenolan mofetylu,
• Cyklofosfamid,
• Metotreksat – kobiety, które przyjmują metotreksat, powinny przerwać leczenie od jednego do trzech miesięcy przed zajściem w ciążę. Ten trzymiesięczny okres jest niezbędny do całkowitego wyeliminowania metotreksatu z organizmu.
• Leflunomid.

Jeśli zażyjesz jeden z tych leków i zajdziesz w ciążę, natychmiast porozmawiaj ze swoim lekarzem.

Leki o niewielkim ryzyku

Niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ), takie jak aspiryna, prednizon i azatiopryna niosą ze sobą niewielkie ryzyko uszkodzenia płodu. Można jes stosować, jeśli jest to konieczne do kontrolowania tocznia w czasie ciąży.

NLPZ takie jak ibuprofen i naproksen, przenikają przez łożysko i mogą potencjalnie uszkodzić płód w trzecim trymestrze ciąży (po 30 tygodniach ciąży). Kobiety, które mają problemy z zajściem w ciążę, mogą rozważyć unikanie NLPZ podczas próby zajścia w ciążę, jeśli kontrola choroby nie jest zagrożona. NLPZ można przyjmować w drugim trymestrze ciąży. Bezpieczną alternatywą dla NLPZ w leczeniu bólu podczas ciąży jest paracetamol. Bezpieczna dawka paracetamolu to dwie tabletki lub kapsułki 325 mg co cztery do sześciu godzin w razie potrzeby. Nie należy przyjmować więcej niż 3000 mg paracetamolu dziennie.

Aspiryna – Aspiryna przenika przez łożysko. Niskie dawki aspiryny (poniżej 160 mg/dobę) są bezpiecznie stosowane w leczeniu kobiet w ciąży z zespołem antyfosfolipidowym. Jednakże, odnotowano zwiększoną liczbę urodzeń martwych dzieci przy dawkach aspiryny większych niż 325 mg/dobę. Kobiety powinny porozmawiać z lekarzem ginekologiem lub reumatologiem o potencjalnych korzyściach ze stosowania małej dawki aspiryny w zapobieganiu stanowi przedrzucawkowemu.

Prednizon – Jeśli choroba zaostrzy się w czasie ciąży, większość ekspertów zaleca rozpoczęcie stosowania prednizonu (glikokortykoidu powszechnie stosowanego w leczeniu TRU) w możliwie najniższej dawce. Prednizon przenika przez łożysko, ale pojawia się we krwi niemowlęcia tylko w niewielkich ilościach. Glikokortykoidy mogą zwiększać ryzyko przedwczesnego pęknięcia błon płodowych i zahamowania wzrostu dziecka. Mogą również zwiększać ryzyko cukrzycy ciążowej i wysokiego ciśnienia krwi u matki.

Leki o niejasnym ryzyku

Leki biologiczne – Dane dotyczące bezpieczeństwa leków biologicznych w czasie ciąży są ograniczone. Inhibitory TNF, takie jak etanercept, adalimumab i infliksymab, można stosować do 32. tygodnia ciąży. Środki biologiczne, w tym rytuksymab, abatacept i belimumab, można stosować aż do poczęcia. 

Leki bezpieczne w czasie ciąży

Leki przeciwmalaryczne, takie jak hydroksychlorochina, nie zwiększają ryzyka poronienia lub wad wrodzonych przy normalnych dawkach. Te leki można stosować podczas karmienia piersią. KCo więcej, leki mogą zmniejszyć ryzyko zaostrzeń choroby, pomóc w leczeniu zespołu antyfosfolipidowego i prawdopodobnie zmniejszyć ryzyko tocznia noworodkowego.

Leki immunosupresyjne

Azatiopryna, cyklosporyna i takrolimus są uważane za możliwe do stosowana w czasie ciąży. Istnieją dane dotyczące kobiet, które przeszły przeszczep narządów, sugerujące, że te leki nie zwiększają ryzyka rozwoju wad płodu.

Toczeń rumieniowaty układowy i ciąża – Jak wygląda opieka po porodzie?

Niektóre kobiety po porodzie doświadczają nasileń tocznia rumieniowatego układowego (SLE). Kobiety, które przeszły czynną chorobę we wczesnej ciąży i te ze znacznym uszkodzeniem narządów są bardziej narażone na zaostrzenia choroby. Dlatego, po porodzie zaleca się regularne wizyty u lekarza, w celu monitorowania SLE. 

Karmienie piersią

Karmienie piersią jest zalecane dla większości kobiet ze SLE i ma wiele zalet zarówno dla matki, jak i dziecka. Nie istnieje zwiększone ryzyko związane z toczniem noworodkowym i karmieniem piersią. Jednakże, niektóre leki dostają się do mleka matki:

• Można stosować niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ), ale należy unikać aspiryny w dużych dawkach.
• Można zażywać prednizon. W dawkach powyżej 20 mg/dobę, zaleca się nie podawanie mleka dziecku wyprodukowanego przez pierwsze cztery godziny po przyjęciu tego leku.
• Leki przeciwmalaryczne, warfaryna i heparyna wydają się być bezpieczne podczas karmienia piersią.
• Azatiopryna, cyklosporyna i takrolimus przenikają do mleka matki w bardzo małych stężeniach. Mogą być stosowane u matek karmiących.
• Podczas karmienia piersią należy unikać cyklofosfamidu, mykofenolanu mofetylu, leflunomidu, talidomidu i metotreksatu. Informacje dotyczące bezpieczeństwa stosowania tych leków podczas karmienia piersią są różne.
• Leczenie antykoncepcyjne – W ciągu kilku tygodni po urodzeniu dziecka ważne jest, aby zacząć myśleć o leczeniu antykoncepcyjnym. Szereg opcji antykoncepcyjnych jest dostępnych dla kobiet chorych na toczeń. Należy je omówić z lekarzem ginekologiem i reumatologiem.